และวันนี้ คู่แม่ลูกที่น่ารัก คุณแหวน ฐิติมา และน้องปันปัน เต็มฟ้า จะมาแชร์เรื่องราวแสนอบอุ่นให้เราได้ฟังกัน
เมื่อเราพูดถึงความสมบูรณ์แบบ ปันปันส่ายหัวปฏิเสธพลางตอบอย่างรวดเร็ว “ปันปันยังห่างไกลคำว่าเพอร์เฟกต์อีกมากค่ะ” สาวน้อยยิ้มหวานก่อนพูดต่อว่า “หนูไม่ได้คิดว่าตัวเองเป็นคนที่สมบูรณ์แบบอะไร แต่หนูเป็นคนที่ค่อนข้างมุ่งมั่นมาก ถ้าจะทำอะไรสักอย่าง ก็จะทำให้ดีที่สุดอย่างเต็มกำลังความสามารถ แต่ก็ดีใจนะคะที่มองหนูในแง่บวกขนาดนี้ ต้องยกเครดิตทั้งหมดนี้ให้คุณแม่เลยค่ะ”
“อันนี้ก็ชมกันเกินไปนิดนึง” คุณแหวนตอบพลางหัวเราะ “น้องปันปันเป็นลูกสาวที่น่ารักค่ะ เขารู้ว่าอะไรถูกไม่ถูก ควรไม่ควร ดังนั้นพี่แหวนจึงไม่ต้องกังวลอะไรกับเขามาก ยกเว้นเรื่องขับรถนี่แหละ ช่วงนี้ตารางของพี่กับปันปันเริ่มต่างกันมาก น้องเขาก็เลยอยากจะขับรถเอง เขาไม่อยากให้คุณแม่เหนื่อยขับไปรับไปส่งทุกวัน นี่พี่ก็พาน้องเขาไปเรียนที่โรงเรียนสอนขับรถเลยนะ ด้วยความที่อยากให้เขาได้เรียนจากมืออาชีพจริงๆ ช่วงนี้ก็เพิ่งเริ่มเรียน ก็ไม่ได้รีบอะไร อยากจะให้เขามีความมั่นใจที่สุดก่อน พอถึงวันที่เขาขับรถเองแล้ว พี่ก็อยากจะมั่นใจว่าน้องถึงที่หมายอย่างปลอดภัยดี เพราะเรื่องนี้พี่จะห่วงมาก คือน้องเขาเป็นคนที่ระมัดระวังในทุกเรื่องอยู่แล้วแหละ แต่ความปลอดภัยบนท้องถนนก็ไม่ได้มาจากการระวังของคนขับเท่านั้น มันอยู่ที่สภาพของรถและเครื่องยนต์ด้วย ปันปันเนี่ยไม่มีความรู้เรื่องเครื่องยนต์เลย ส่วนพี่แหวนเองก็ไม่ได้เชี่ยวชาญ พี่ไม่รู้หรอกว่าอะไรในเครื่องยนต์มันทำงานยังไง แต่พี่รู้ว่าน้ำมันที่เติมเข้าไปสำคัญมาก เพราะมีผลกระทบต่อเครื่องยนต์โดยตรง แล้วด้วยความที่เราคุ้นเคยกับแบรนด์เชลล์มานาน ว่าเป็นแบรนด์ชั้นนำในตลาดน้ำมัน พี่แหวนจะย้ำอยู่เรื่อยๆ ว่าเวลาขับเอง ถ้าจะเติมน้ำมัน ให้เติมน้ำมันที่เชลล์เท่านั้น เพราะพี่รู้ถ้าเข้าปั๊มเชลล์เมื่อไหร่ รถของน้องจะได้รับการดูแลเป็นอย่างดี”
“เห็นไม๊คะ แม่เป็นห่วงแม้กระทั่งเรื่องเล็กๆ ในชีวิตหนูเลย” ปันปันเสริมทันทีที่คุณแม่พูดจบ “คือตอนนี้พอหาเงินได้เองแล้วหนูก็พยายามไม่ขอเงินคุณแม่ แล้วหนูก็ไม่ได้กะว่าจะใช้รถแพงอะไร เล็งไว้แล้วว่าจะเติม E20 เพราะจะได้ประหยัดเงินด้วย เพราะฉะนั้น ตัวเลือกตัวเดียวของหนูก็คือ เชลล์ E20 แก๊สโซฮอล์ นี่แหละค่ะ เพราะยังไงก็ยังอยากเติมน้ำมันจากแบรนด์ที่ทั้งหนูและคุณแม่คุ้นเคยและไว้ใจ เพราะนี่จะเป็นคันแรกที่หนูต้องดูแลเองด้วย”
เมื่อพูดถึงเรื่องนี้แล้ว คุณแหวนจึงพูดต่อว่า “น้องปันปันเขาเป็นคนรอบคอบค่ะ และเขาก็มีความตั้งใจสูงในทุกเรื่อง อย่างถ้าเขาตัดสินใจจะทำอะไรสักอย่าง เขาจะไม่ยอมแพ้จนกว่าจะไปถึงจุดสูงสุด อย่างตอนเด็กๆ ที่เขาเรียนบัลเล่ต์ เขาก็ได้รู้ว่าความยืดหยุ่นคือหัวใจสำคัญของการเต้นบัลเล่ต์ ทีนี้เลยมาขอพี่ให้พาไปเรียนยิมนาสติกเลย บอกว่าจะได้เต้นบัลเลต์ได้สวยๆ แต่พอพี่พาเขาไปเริ่มเรียนยิมนาสติก น้องก็ตั้งใจมาก ฝึกซ้อมอย่างหนักจนได้มีโอกาสเป็นถึงนักกีฬาทีมชาติ เขาเป็นแบบนี้มาตั้งแต่เด็กๆ แล้ว พี่แหวนเลยรู้ว่าแทนที่จะไปกำหนดทางเดินชีวิตให้เขาเป็นในแบบที่เราอยากให้เป็น ปันปันเขาเลือกทางเดินเองได้ เราแค่คอยสนับสนุนอยู่ข้างๆ เขาก็พอ ปกติแล้วเด็กจะดีได้ขึ้นอยู่กับการเลี้ยงดูใช่ไหม แต่ที่บ้านนี่คือตรงข้ามเลยนะ คือลูกมามีอิทธิพลกับวิธีการเลี้ยงดูของพี่มาก”
“และการสนับสนุนของคุณแม่นี่แหละค่ะที่กลายมาเป็นพลัง หนูเป็นพวกมีความฝันเยอะ ไม่ใช่เพ้อเจ้อนะคะ ก็แบบที่มันพอจะเป็นไปได้ จะได้ตั้งเป็นเป้าหมายในชีวิต ปันปันตั้งเป้าหมายในอนาคตว่าอยากเป็นนักการทูต แต่ก็ยังมีงานที่อยากลองทำในวงการบันเทิงอีกมาก หนูรู้ว่าหนูโชคดีที่มีโอกาสได้ลองทั้งการแสดง และร้องเพลงไปพร้อมๆกัน และก็อยากจะทำทุกอย่างให้ดีที่สุด แต่หนูก็ยังต้องเรียนให้ดี เพื่อความฝันสูงสุดที่ตั้งเป้าไว้ ตอนนี้เลยกลายเป็นว่าต้องทั้งทำงานหนัก และเรียนหนักในเวลาเดียวกัน ก็จะไม่ค่อยมีเวลาเที่ยวเล่นมากนักเท่าไหร่ ไม่ได้ใช้ชีวิตวัยรุ่นเต็มที่อย่างเพื่อนๆ บางทีก็เกิดเหนื่อย เกิดท้อๆ บ้างแต่ทุกครั้งที่ท้อ คุณแม่ก็จะคอยเป็นกำลังใจให้ค่ะ ซึ่งก็ช่วยได้เยอะจริงๆ”
คุณแหวนฟังลูกสาวพูดจนจบ จึงพูดว่า “พี่แหวนเองก็พยายามให้กำลังใจเขาอย่างเต็มที่นะ อยากให้เขามั่นใจว่าพี่จะอยู่ข้างๆ ไม่ใช่คอยเดินนำหน้า แล้วบอกนู่นนี่ให้เขาทำตาม จากหัวใจของคนเป็นแม่เลยนะ พี่อยากให้น้องได้แต่สิ่งดีๆ อยากให้น้องเขาได้ทำตามความฝันอย่างที่เขาต้องการได้เต็มที่”
เราถามปันปันว่าหากขอพรได้หนึ่งข้อ อยากขออะไร และคำตอบของสาวน้อยคนนี้ก็สะท้อนถึงความเป็นลูกสาวที่น่ารักของคุณแม่จริงๆ “ก็คงเป็นเรื่องที่อยากให้คุณแม่ดูแลตัวเองบ้างล่ะค่ะ คือคุณแม่จะแบบ... ดูแลแต่หนู ห่วงหนูตลอด”
“แหม ก็ลูกคนเดียวนี่คะ นั่นแหละเป็นสิ่งที่คนเป็นแม่ต้องทำ” พี่แหวนรีบตอบ
ปันปันยิ้มกว้างก่อนตอบ “รู้ค่า ! รักแม่จัง”
